Hoe we in de Dominicaanse Republiek een auto huurden en van zuid naar noord door het land reden, naar het schiereiland Samaná. Een fout in de navigatie, waarvoor we met tijd en zenuwen betaalden.
Dus een goed gevoed leven is voorbij! Gedurende 20 dagen (16 op een cruise en 4 in de Dominicaanse Republiek) leefden we volgens de wetten van alle inclusiviteit, het was tijd om terug te keren naar de harde realiteit.
Na twee keer ontbeten te hebben (niet uit hebzucht, maar om tijd te winnen, om later niet op zoek te gaan naar de lunch), hebben we onze rugzakken op onze rug gezet, verlieten we het hotel en gingen op avontuur.
We kwamen bij de ontmoeting met hen bij de controleposten. Nadat we drie minibussen hadden veranderd, deden we het bijna onmogelijke - we kwamen van het resortgebied naar de luchthaven van La Romana met het openbaar vervoer, waarbij we sluwe taxichauffeurs omzeilden. In plaats van $ 30 hebben we minder dan $ 3 uitgegeven. Zodat je leeg was, taxi-maffia!
Op het vliegveld stond een Kia Rio-automaat op ons te wachten. Autoverhuur in de Dominicaanse Republiek is geen goedkoop plezier. Maar er zijn oplossingen! Het geheim is simpel: je moet een auto nemen, niet in populaire toeristische steden, maar aan de zijlijn. Zo zijn de huurkosten op de luchthaven van La Romana vrij laag: slechts $ 27 per dag. Ter vergelijking: in ons hotel was de prijs vanaf $ 60, en in Punta Cana was het nog duurder. Maar helaas, ik hield de reservering vol en de prijzen voor mijn dates stegen - uiteindelijk gaf ik $ 170 voor 4 dagen, en ik kon $ 110 krijgen. De moraal is simpel: boek tickets, hotels en auto's altijd 2-3 maanden voor de reis, wacht niet langer!
De laagste prijzen voor autoverhuur in de Dominicaanse Republiek vond ik op de dienst Rentalcars.com. Ik heb daar geboekt.
We stappen in de kruiwagen, tanken 10 gallons tot een volle tank en gaan, reizen!
Ons doel is het schiereiland Samaná in het noorden van het land. We hebben al gerust in de Caribische Zee, nu wachten we op prachtige lange en volledig verlaten stranden van de Atlantische Oceaan, regenwouden en watervallen. We gaan naar het verste dorp - Las Galeras. Om er bijna 300 km naar toe te zinken. Er zijn nog maar 5 lichturen over, je kunt niet aarzelen. Gaan!
Alles was eerst goed. We vlogen 110 km/u op een geweldige onbeladen baan met kondeem en muziek. Het was zo goed dat we ontspannen. We ontspanden ons en passeerden de vereiste afslag. En toen begon een complete kick.
We bevonden ons in een grote stad, dat wil zeggen, in een echte hel voor een automobilist. Hopelijk komen hier alle windhondenrijders na hun dood terecht. Ik ben een keurige chauffeur, maar ik moet een keer iets verkeerd hebben gedaan, dus ik kwam hier - gelukkig niet voor lang.
We zitten dus in de mierenhoop. We rijden amper in drie rijen langs een smal straatje, de tegemoetkomende rijstrook raast van alle kanten: zowel naar links, als naar rechts, en over (!), Wilde vrachtwagens proberen er doorheen te wurmen, fietsen plakken aan de zijkanten, bedelaars en sommige handelaars kloppen op de ramen, achter toeterend, herschikken vooraan, trimmen vanaf de zijkant. Als het gebruikelijke rijden door de stad in Rusland 2D is, dan is het in de Dominicaanse mierenhopen 5D. Wat ben ik blij dat ik hier een machinepistool heb - in ieder geval een beetje lichter! Al dit plezier duurde 1,5 uur - een fout in de navigatie kostte ons veel geld.
Toen keerden we terug naar de baan en het leven verbeterde - we reden over een uitstekende baan en bewonderden de landschappen van het centrale deel van het eiland.
Toegegeven, de laatste 90 km langs Samana gingen door eindeloze dorpen: druk verkeer, brommers, voetgangers, minibussen, vrachtwagens, vreselijke kuilen en hoge snelheidsdrempels. Onderweg nog een hapje pizza gegeten, we kwamen al in het donker aan. Morgen zullen we langs wilde stranden wandelen - ik hoop dat ze het waard waren.
Kosten op de vijfde dag voor twee:
- $ 170 - autoverhuur.
- $ 10 - wegenwachtvergoeding.
- $ 42 - benzine.
- $ 8 - tolwegen.
- $ 5,5 - pizza.
Resterend: 416,5 $.
