Mijn review en fotowandeling in Bridgetown, de hoofdstad van het eiland Barbados.
Cruiseschip logboek. Dertiende dag.
Land! Aangekomen in Barbados. Eerlijk gezegd waren zelfs zes dagen op zee interessanter dan een dag op dit Caribische eiland.
Het is saai hier! Dit eiland is van koraal, niet van vulkanische oorsprong, en daarom is het zo plat als een plank, er zijn hier geen bergen of vulkanen, en de natuur werd met name verpletterd door mensen - in feite is het hele eiland opgebouwd en opgebouwd uit natuurlijk, smakeloos en slordig.
De mensen zijn, zoals op zulke plekken gebruikelijk is, meestal instappers. Ze verschillen niet in vriendelijkheid en glimlach, maar ze vertonen ook geen agressie. Helaas, ze houden niet van de camera, omdat ze geloven dat het hun ziel steelt, dus het lukte niet om interessante en levendige foto's te maken. Ze spreken Engels, maar niet een verdomd ding. Dit is trouwens mijn eerste Engelssprekende land. Shakespeare zou geweten hebben dat reizigers van de toekomst op zo'n lawaaierige plek vertrouwd zouden raken met zijn taal!
We beperkten ons tot een wandeling door de hoofdstad - Bridgetown. Over het algemeen kun je nergens anders heen. We liepen door de stad, keken naar mensen, straten, huizen, markten. De hoofdstad is een lelijke en verwaarloosde stad, pure hutten en winkels met verschrikkelijke rotzooi. Maar er is een koloniale erfenis! Maar wat hebben ze met hem gedaan? Dat klopt - verneukt! Aan het einde van de wandeling keken we naar het strand, waar we een fles Caribisch bier dronken, en keerden terug naar de voering.
Als gevolg hiervan werden er in dit land tegelijkertijd twee records gebroken: dit is ons kortste (3 uur) en het meest budgettaire ($ 3 voor bier) bezoek aan een aparte staat.
Gebruikmakend van het feit dat onze broers op de cruise aan de kust rondhingen, besloten we uit te rusten op een halflege voering. Voor de eerste keer in 13 dagen zeilen, dompelden ze hun lendenen in het borrelende water van de jacuzzi, en ik ging ook van de waterglijbaan af - trouwens voor de eerste keer in mijn leven. 0,33 bier voor twee, een glijbaan en een jacuzzi - nou, ze stortten zich regelrecht in de afgrond van ongebreideld plezier in dit Barbados. Maar lach niet, we hebben nog een pensioencruise.
