Voor die toeristen die besloten om in de zomer in Altai te ontspannen, besloot ik te vertellen over de natuur - de meren van de berg Altai, in dit artikel leer je wat je met je eigen ogen kunt zien van natuurlijke attracties als je jezelf persoonlijk in Siberië bevindt .
Het paradijs op aarde bestaat, en het bevindt zich in Altai. Velen die er zijn geweest en de verschillende schoonheden van Altai hebben bewonderd, zullen het met me eens zijn. Hier kunnen toeristen reizen met de auto, te paard, zwemmen op rivieren en bergen beklimmen. Liefhebbers kunnen te voet wandelen, kijken naar de omliggende landschappen. Naast het bergachtige landschap vind je hier steppelandschappen, onbegaanbare taigapaden, alpenkruiden, talrijke schone Altai-meren en snelle watervallen. Diepe mysterieuze grotten en sneeuwwitte koude toppen.
Toerisme in Altai is ontwikkeld voor elke smaak en elke gelegenheid. Elk jaar gaan er steeds meer toeristen op vakantie in Altai. Jaarlijks komen hier meer dan honderdduizenden Russische toeristen en gasten uit andere landen. Ze vinden allemaal een reis naar hun zin en interesse in Altai. Na hier geweest te zijn, komt hier minstens één keer terug. Ze willen weer plekken in de natuur zien die onaangetast zijn door de beschaving met schone, gezonde lucht, gevuld met de geur van kruiden.
Meer Aya.
Een van de mooiste meren van Altai ligt vlakbij het gelijknamige dorp, tussen de dorpen Altai en Gorno-Altai. In de zomer warmt het water op tot boven de twintig graden. Het meer is omgeven door groene bergen. Het ligt tussen hen in, als in een wieg en ziet eruit als een onvolledige maan. Vertaald uit het Turks, wordt de naam van het meer vertaald als "maan". Het gebied van het meer is negen hectare en de kustlijn van het meer strekt zich uit over bijna anderhalve duizend meter.
Zoals elk oriëntatiepunt heeft het meer een legende. Als je haar gelooft, daalde de maan Aya naar de mensen en redde ze van de schurk. Een meer werd gevormd op de plaats van zijn afdaling. Buurtbewoners rusten hier vaak uit. In het midden van het stuwmeer, op het eiland, zetten toeristen een tuinhuisje van liefde. Degenen die er willen komen door te zwemmen. Toeristen kunnen gaan waterskiën. Ze kunnen gehuurd worden. Ze kunnen ook een berg beklimmen, "duivelsvinger".
Bewonder van bovenaf het prachtige uitzicht op de riviervallei, het plechtige panorama van het Altai-gebied. Het meer is omgeven door prachtige bergachtige natuur met grotten, met dennenbossen op de linkeroever van de rivier. Voor een betere bescherming van de unieke natuur werd het Aya Natuurpark opgericht. Het is ontworpen om de ecologie van het meer te verbeteren.
Het Julukul-meer.
Lake Altai - Dzhulukul, het wordt ook wel het Zomermeer genoemd. Het is bijna net zo groot als het Taletskoye-meer en het grootste meer in het zuidoosten van Altai. Het meer ligt op het Chulyshman-plateau, op een hoogte van meer dan twee kilometer boven de zeespiegel. Het meer is meer dan tien kilometer lang. Er zijn eilanden op het meer. Er zijn meer dan tweehonderdvijftig kleine reservoirs in de buurt van het meer.
Veel vogels nestelen op Dzhulukul, vooral in de zomer. Vlagzalm wordt gevonden in het meer. Blijkbaar voedt hij zich met plankton. Het meer is omgeven door toendra en steppe. Er groeien berken en grassen, toendra- en steppedieren. De Chulyshman-rivier stroomt uit het meer.
Karakol meren.
De meren bestaan uit zeven meren. Daar begint de rivier de Tura. Het hoogste meer is ruim twee kilometer en het laagste is 1820 meter. De diepste plek in het meer is tien meter. Er groeien veel ceders en lariksen in de buurt van de meren. Glades strekken zich uit met een verscheidenheid aan geneeskrachtige kruiden. Deze meren in Altai zijn gevormd tijdens de ijstijd.
Ze hebben sinds februari 1996 de status van natuurmonument. De oppervlakte van het monument is vijf vierkante kilometer. Er zijn rotsachtige sporen en cederbossen op het plein.
Het klimaat op de meren is iets anders dan in de Altai valleien. In de zomer is de luchttemperatuur 10-11 8. Dit is 4-5 * minder dan hieronder. En in de winter is het hier 3-4 * warmer dan in de aangrenzende valleien. In de winter is de sneeuwdikte 80-110 cm en ligt er geen sneeuw in de dalen.
Er zijn ongeveer zestig soorten dieren in het gebied van de Karakol-meren. Onder de roofdieren vindt men daar sabelmarter, Siberische wezel en lynx.
De meren worden bewoond door vogels die in het bos en in de toendra leven. Hoen, boshoen, patrijzen nestelen in het cederbos. Er leven ook zeldzame vogels: slechtvalk, kwartelkoningdergach. Af en toe vliegen er roofvogels binnen.
In de omgeving van de meren groeien bergbomen. Dit zijn Siberische den, lariks en spar. Tussen de bomen strekken zich alpenweiden uit. Er zijn ook toendragebieden met een kruipende berk en wilg.
De Karakol-meren worden vaak bezocht door toeristen. Maar dit is een beschermd gebied. Voor het opzetten van tenten in de buurt van meren moet je toestemming vragen aan het personeel. Meestal krijgen ze een dergelijke toestemming.
Een toeristische basis "Karakol Lakes" werd gevormd op de meren. Daar hebben toeristen de mogelijkheid om in vuurtorens te overnachten.
Passeer Katu-Yarik.
De pas bevindt zich op het gedeelte van de weg Ust-Ulagan-Balygcha.
Vanaf de pas zie je een enorme canyon. Er zijn groene kliffen met weelderig groen. Aan de andere kant valt water van honderden meters hoogte. Beneden stroomt een heldere rivier, die wordt geblokkeerd door moeilijke stroomversnellingen. De weg naar de pas is afgesneden aan de rand van de berghelling. De helling van de weg is erg steil. Bij de bocht zijn er plekken waar je kunt wachten op de tegemoetkomende auto.
Om de meren van het Altai-gebergte op foto's te zien, betekent niets zien, elke toerist moet deze plaatsen minstens één keer in zijn leven bezoeken, ik wens je een geweldige en onvergetelijke vakantie deze zomer, nou, vergeet niet om het artikel met je vrienden te delen op sociale netwerken.
